arianne kocasını görünce şok oldu. Hızla kapağı kapattı ve parmağını ağzına götürerek Harold'a sessiz olmasını işaret etti. "Şşş, bizi duyabilirler!" Harold'ın kafası karışmıştı, ne kastettiğini sordu. "Biliyor olman gerek tatlım," dedi karısı kızgın bir ses tonuyla. "Savaştayız." Marianne'in zihni savaş zamanlarına gitmiş gibi görünüyordu, bu yüzden yer altına sığınmıştı. Bunca yıl hayatta kalabilmek için geceleri gizlice eve girerek yiyecek ve içecek almıştı. Bu Harold için o kadar büyük bir şok oldu ki hemen hareket geçmesi gerekti... Karısını savaşın çoktan bittiğine ve bir şeyler yapılması gerektiğine dair nasıl ikna edeceğini bilmiyordu. İstemeye istemeye onu demans hastalarının bakımında uzmanlaşmış bir huzurevinde gönderdi. Çift uzun süredir ayrı olduğu için Harold da onun yanına taşınmaya karar verdi. Bu, ikisi için de alışılmadık bir durumdu ancak bir süre sonra çift yeni yaşamlarına uyum sağladı. Marianne ihtiyaç duyduğu bakımı alıyordu, Harold ise sevgili karısına tekrar kavuşmaktan dolayı çok mutluydu.