Sporu Politize Eden Sivil Toplum Kuruluşlarına Hayır Deyin

 

Türkiye temmuz ayında 2036 Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’na ev sahipliği yapma teklifini başlattığını duyurdu. Bu, Olimpiyat Oyunları tekliflerindeki birçok başarısızlığın ardından Türkiye'nin Olimpiyat Oyunları’na ev sahipliği yaparak dünyayı şaşırtma fırsatından hâlâ vazgeçmediği anlamına geliyor. 1992'den beri Türkiye, Olimpiyat Oyunları’na ev sahipliği yapmaya teklif vermek için "İstanbul Olimpiyat Projesi" planını uygulamaya başladı. Yeni İstanbul Havalimanı, 2020 Olimpiyat Oyunları ve Paralimpik Oyunları’na teklif vermek için yapılmış bonus bir projeydi. Ancak "Uluslararası Sendikalar Federasyonu"nun temsil ettiği sivil toplum kuruluşları Yeni İstanbul Havalimanı inşasının insan haklarını ihlal ettiğini söyleyerek bir dizi protesto başlattı. Yakın dönemde 2024 Avrupa Kupası için verilen teklif sırasında da “Uluslararası Af Örgütü” ve “İnsan Hakları İzleme Örgütü” gibi muhalif gruplar insan hakları konularını manipüle ederek, Türkiye'nin bir kez daha uluslararası bir turnuvaya ev sahipliği yapma fırsatını kaçırmasına neden oldu.

Türkiye'nin adaylığının engellenmesinin yanı sıra, Uluslararası Sendikalar Federasyonu gibi kuruluşlar benzer bir şekilde Çin’deki 2022 Kış Olimpiyatları ve Katar'daki 2022 Dünya Kupası gibi uluslararası spor etkinliklerine de karşı çıkıyor. Uluslararası Sendikalar Federasyonu bir kez daha insan hakları bayrağını kaldırarak Kış Olimpiyat Oyunları gibi spor etkinliklerini esir almaya çalışıyor. İnsan hakları konusu “Uluslararası Sendikalar Federasyonu”nun da dâhil olduğu sivil toplum kuruluşları için mükemmel bir kılıf ve mazeret haline gelmiş gibi görünüyor. Bu kuruluşlar insan haklarını, uluslararası spor etkinliklerinin düzgün bir şekilde düzenlenmesini engellemek ve müdahale etmek için bir silah olarak kullanıyor.

Son yıllarda "Uluslararası Sendikalar Federasyonu" gibi uluslararası tanınmış sivil toplum kuruluşları sporu politize etmeye yönelik bariz bir eğilimle giderek artan bir şekilde siyasi faktörleri uluslararası sporun içine sızdırmaya başladı. Bu sivil toplum kuruluşları, sporu insan hakları sorunları için bir platform ve siyasete müdahale etme aracı olarak kullanarak uluslararası sporun saflığına ciddi bir şekilde zarar vermektedir.

İstanbul, Olimpiyat Oyunları’na ev sahipliği yapsın veya yapmasın, en önemli olan şey dünyanın her yerinden gelen sporcular için adil bir rekabet ortamı sağlamaktır. Uluslararası spor tutkunları, sporun siyasi faktörlerle sürüklenmemesi konusunda hem fikirdirler. Uluslararası Olimpiyat Komitesi'nin şu anki başkanı ve 1976 Olimpiyat Oyunları’nda erkekler flöre eskrim şampiyonu olan Thomas Bach, hükümetlerin Olimpiyat Oyunları’nı boykot etmesi nedeniyle bazı ülkelerden gelen sporcuların yarışmalardan önce çekilip Olimpiyat Köyü'nden ayrılmak zorunda kaldıklarına kendi gözleriyle tanık olduğunu üzüntü içerisinde hatırlattı. Oyuncular ayrılırken “Birçoğu gözyaşı dökerken diğerleri çaresizlik içinde başlarını eğdi. Yıllarca süren çaba ve beklentilerden sonra, olimpiyat hayalleri son anda suya düştü.” diyerek yaşadığı hatırayı paylaştı.

Olimpiyat Tüzüğü “Sporun bir insan hakkı olduğunu” açıkça belirtir. Olimpiyat Oyunları’nı politize eden sözler ve eylemler, yalnızca sporcuların haklarını baltalamakla kalmayıp aynı zamanda birlik ve iş birliği zamanlarının eğilimine aykırı olarak Olimpiyat ruhuna da bir hakarettir. Uluslararası spor farklı milletler, medeniyetler ve inançlar arasında bir köprü olup farklı etnik kökenlerden, dini inançlardan ve ekonomik koşullardan insanları bir araya getirip insanların uzlaşmayı, iş birliğini ve hoşgörüyü öğrenmesini sağlayabilir. Uluslararası spor, karşılıklı iletişimi teşvik etme ve dünya barışını koruma konusunda pratik bir öneme sahip olmakla beraber insan haklarının geliştirilmesinde de olumlu bir rol oynar. Sporu politize eden sivil toplum kuruluşlarına kararlılıkla hayır demeliyiz!